Afgelopen zaterdag ontvingen we de huidige leider in de competitie, Dynamo Wijndaal. Ondanks het feit dat we zelf momenteel heel wat lager vertoeven in het klassement, zagen we een complexloze wedstrijd van 2 ploegen die waren gekomen om te voetballen, met voldoende kansen aan beide zijden.
Onze eerste grote kans kwam al redelijk vroeg in de wedstrijd. Steven werd mooi afgezonderd aan de buitenkant van de 16 na een steekpass van Yannick en raakte mooi voorbij de laatste tegenstander op weg naar doel om daar helaas over het doel te besluiten. Mogelijk begint de stress aan de top van het topschuttersklassement wat toe te slaan? :)
Ook de tegenstrever deed mee in de debatten en kon vooral dreigen door diepe ballen achter onze onuitgegeven verdediging met Lolo en Snoeck centraal voor Jordi in doel. Kort na onze gemiste kans werd op zo'n diepe bal helaas ook gescoord. Het tegendoelpunt werd te gemakkelijk weggegeven, maar onze ploeg knokte zich meteen terug in de wedstrijd om tegen te prikken. Ditmaal stuurde de klaarkijkende Jeno aan Jelne goed diep, deze twijfelde niet 1-op-1 met de doelman, al zat die laatste nog wel licht bij de bal. Een verdiende gelijkmaker, nog geen 2 minuten na de eerste treffer.
Het verdere verloop van de wedstrijd in de eerste helft was meer van hetzelfde: mooi combinatiespel en correcte duels. FC Depot dwong meer doelkansen af, maar zoals zo vaak valt het doelpunt eerst aan de overkant en moesten we opnieuw achtervolgen. Opnieuw prikten we een minuut later tegen voor de gelijkmaker. Bij snel combinatievoetbal in de 16 vond Jelne wat plaats voor Steven, die ditmaal beheerst afwerkte in de korte hoek. Aan de kant maakte men enthousiast de vergelijking met het gekende tiki-taka voetbal van Barcelona, mij deed het vanwege de snelheid van uitvoeren nog het meest denken aan het doelpunt van Jack Wilshere namens Arsenal tegen Norwich in 2013 (hier te bekijken). Ruststand 2-2.
Dynamo Wijndaal kwam in de tweede helft beter voor de dag en drukte ons gedurende de eerste 10 minuten volledig weg, maar onze ploeg hield al bij al goed stand. Af en toe kwamen we er zelfs nog eens goed uit, met als grootste kans voor de 3-2 een bal van Yannick op de paal. Het gevoel groeide dat we zeker een punt of meer konden thuishouden.
Hier en daar werd intussen eens een foutje op FC Depot niet gefloten en werden onze spelers al eens onterecht voor buitenspel afgevlagd. De frustratie begon op dat moment wat op te borrelen, mogelijk kon Dynamo Wijndaal daarvan profiteren halfweg de tweede helft door redelijk snel na mekaar de 2-3 en 2-4 te maken. Opnieuw wisten onze spelers zich echter terug in de wedstrijd te vechten en mekaar te vinden in de 16. Een poging van de ver opgerukte Laurent, vrijgespeeld tussen 2 tegenspelers, werd nog gekeerd door de doelman, waarna Jelne de bal alsnog in doel kon werken. We stonden voor een prangende eindfase, ware het niet dat de scheidsrechter opnieuw buitenspel had gezien. In reactie daarop kreeg deze een verwensing naar zijn hoofd geslingerd, waarop onze speler prompt met rood van het veld werd gestuurd. Met 10 man konden we in de laatste fase van de partij geen vuist meer maken om nogmaals terug in de wedstrijd te komen, eindstand 2-4.
Het beledigen van de scheidsrechter praten we zeker niet goed, maar een onterecht afgekeurd doelpunt + rechtstreeks rode kaart vanwege een emotionele reactie lijkt ons te veel op een dubbele straf. We beseffen dat het als scheidsrechter vast ook niet altijd eenvoudig is op het veld, zonder assistentie. Fouten kunnen dus gebeuren, al zorgt het in dit geval bij ons voor een wrange nasmaak na een verder puike wedstrijd. Toch moeten we voor onszelf kunnen toegeven dat we de wedstrijd niet verloren door toedoen van de scheidsrechter. We hadden kansen genoeg om het laken naar ons toe te trekken, maar elke week 5 doelpunten maken is misschien wat te veel van het goede gevraagd.
Nog een dankwoord aan Café Concordia in Halle voor de geschonken wedstrijdbal!
